تفاوت های من و رئیسم

وقتی من یک کاری را دیر تمام می کنم،من کند هستم.

وقتی رئیسم کار را طول می دهد،او دقیق و کامل است.

وقتی من کاری را انجام ندهم،من تنبل هستم.

وقتی رئیسم کاری را انجام ندهد،او مشغول است.

وقتی کاری را بدون اینکه از من خواسته شود انجام دهم،من قصد دارم خودم را زرنگ جلوه دهم.

وقتی رئیسم این کار را کند،او ابتکار عمل به خرج داده است.

وقتی من سعی در خلب رضایت رئیسم داشته باشم،من چاپلوسم.

وقتی رئیسم،رئیسش را راضی نگاه دارد،او همکاری می کند.

وقتی من اشتباهی کنم،من نادان هستم.

وقتی رئیسم اشتباه کند،او مانند دیگران یک انسان است.

وقتی من در محل کارم نباشم،در گشت زدن هستم.

وقتی رئیسم در دفترش نباشد،او مشغول انجام امور سازمان است.

وقتی یک روز مرخصی استعلاجی داشته باشم،من همیشه مریض هستم.

وقتی رئیسم در مرخصی استعلاجی باشد،او حتماً خیلی بیمار است.

وقتی من مرخصی بخواهم،باید یک جلسه دلیل و توجیه بیاورم.

وقتی رئیسم به مرخصی برود،باید می رفت چون خیلی کار کرده است!!!

وقتی من کار خوبی انجام می دهم،رئیسم هرگز به خاطر نمی آورد.

وقتی من کار اشتباهی انجام دهم،رئیسم هرگز فراموش نمی کند.